زیر ساخت تاسیسات سیستم برق سولار بامیان با هزینه ۱۸ میلیون دالر از محل کمک های بلاعوض نیوزیلند ساخته شده است.
حالا شرکت برشنا آمده است انرژی خدادادی آفتاب بامیان را بر مردم فقیر این ولایت کیلووات ۱۷ افغانی می فروشد. و برای مصرف تجاری کیلووات ۴۶ افغانی. در حالیکه برق در کابل از کیلوات دونیم افغانی شروع الی دوازده و نیم افغانی است یعنی به نسبت مصرف بیشتر قیمتش بالا می رود و برای مصرف تجاری ۱۶ افغانی است. اما در بامیان این قیمت ثابت است و گران.
برشنا زیرساخت تاسیسات برق بامیان را نساخته است اما می گوید برق بامیان قیمت است چون باید ۱۸ میلیون دالری که برای زیرساخت تاسیسات برق بامیان مصرف شده از مردم بامیان ستانده شود. همان ۱۸ میلیون دالری که از قبل توسط نیوزیلند پرداخته شده. این یکی.
دوم، از وقتی که نا فرمانی مدنی شروع شده، با گذشت هر روز روشن می شود که تنها همین شرکت برشنا هر ماه چقدر از جیب مردم فقیر می دزدیده، چند نمونه اش زمانی آشکار شد که مردم بل های برق خود را با مترهای برق خود مطابقت دادند. معلوم شد که در مواردی سه برابر نوشته بودند.
سوم، شنیده ایم که کسانی مسجد به مسجد شده و از مردم خواسته اند پول برق و مالیات خود را بدهند. معنی ساده این کار این است که بخش قابل ملاحظه از مردم از طرح نا فرمانی مدنی جنبش حمایت کرده و برشنا و به طبع آن حکومت فشار را حس کرده است اگر این کار بی تاثیر بودی، نیازی به گماشتن جارچی، از سوی حکومت نمی بود.
اضافه کنم که امروز شنیدم دکانداران چند مرکز تجاری در برچی هم از پرداخت مالیات سرباز زده اند.
چهارم، نافرمانی مدنی، طرحی است که در ظاهر امر هیاهو ندارد، یعنی صورت ظاهری مساله خنثی است، اما یکی از راه هایی است که آرام و خزنده حکومت را می چزاند.
فقط کافی است حوصله کنیم، شرایط کنونی و حکومت کنونی را همه می شناسیم. حکومت تصور کرده بود سرک را از مردم بگیرد، آنها ابزار دیگری ندارند. اما نافرمانی مدنی که بدون شک فازهای دیگری هم دارد، راه دیگر اعمال فشار مردم برحکومت است.
حکومت، سرزمین، معادن، تاسیسات زیر بنایی همه و همه ملکیت مردم است و مدیریت ش به عهده حکومت. اگر مردم احساس کنند، حکومت در مدیریت دارایی های عامه اعمال تبعیض می کند، حق دارند که حق این مدیریت را از چنین حکومتی پس بگیرند. تا حکومت وادار شود به خواسته های مردم تن داده و منابع و فرصت های ملی را عادلانه مدیریت کند.
در برخی از نقاط که مردم قفل صندوقهای متر را شکسته و خود بر آن قفل انداخته اند، تا ماموران برشنا نتوانند برق شان را قطع کنند، منطق کار شان همین است. گرفتن مدیریت چیزی که مردم مالک اصلی آن است از حکومتی که منابع را عادلانه مدیریت نمی کند.
سخن آخر اینکه، نا فرمانی مدنی نتیجه داده و خوب هم نتیجه داده، راه همین است.
ادامه خواهیم داد.
داود ناجی