در حاشیه جلسه محقق در قم
‫#‏جلسه‬ محقق در قم در مسجد زین العابدین دیروز برگزار گردید.
۱-این نوع جلسات پیش از این بیشتر در شهر قائم برگزار میگردید که در آنجا مهاجرین افغانستانی از قشر کارگر زندگی می کنند .
۲- مسجد زین العابدین در مرکز شهر و در جوار حرم مطهر حضرت معصومه سلام الله علیها موقعیت دارد. انتخاب این مکان به امید شرکت علما و دانشجویان بوده است.
۳- گزارش های تصویری و شنیداری حاکی از آن است که قشر علما،طلاب و دانشجویان در جلسه بسیار اندک شرکت کرده بودند. حتی گفته میشود که برخی همان روز برای شرکت در جلسه معمم شده بودند.
۴- از مردم غزنی اعم از روحانی و دانشجو و کارگر کسی در جلسه شرکت نکرده بودند. این صف آرایی ممکن است به ضرر جامعه هزاره تمام شود. و رهبران که مسبب این صف آرایی بوده باید پاسخگوی این واگرایی باشند.
۵- راستی چه کسانی باعث این صف آرایی گردیده است؟ جواب روشن است.
۶- سخن تازه محقق برای مردم بی ستاره، بی بوریا و بی پناه چه بود? با خواندن گزارش جلسه، من که چیزی تازه ندیدم.
۷- “سرمرزها با کمک دولت مسلح شده است تا از خود بصورت قانونی دفاع کند.” آیا واقعیت دارد؟ ما سرمرز هستیم اما هنوز چیزی از دولت به ما نرسیده است.
۸- یکی از دست آوردهای دولت و هیئت صلح در جاغوری “جلوگیری از جنگ قومی و مذهبی بیان شده است و به خاطر آن اسرا پشتون آزاد شد”.
اولا خود هیئت صلح اعتراف کردند که ما فریب خوردیم
و ثانیا اینکه بعد از آزادی اسرا پشتون بود که برای زهر چشم نشان دادن به مردم هزاره فاجعه زابل اتفاق افتاد.
و ثالثا هنوز مردم هزاره در مسیر راه شکار میشود
رابعا هنوز ده ها نفر عادی از مردم هزاره در دست طالبان اسیر است. چرا دولت در این باره اقدامی نمیکند؟
۹- محقق تمام تلاشش بر این بود که انقلاب تبسم که خواسته مشخصش عدالت و امنیت بود شکل نگیرد. با باشی حبیب و مصباح در جاغوری تماس گرفت تا شهدا در همانجا دفن گردد و به کابل آورده نشود.
۱۰- بعد از شکل گیری این انقلاب که در نوع خود بی سابقه و فرا قومی بود و از پشت خنجر زده شد سناریوی دیگری رقم خورد و این بار تلاش شد آن را منطقه ای، جلوه دهد. آیا این خیانت نیست.؟
۱۱- قضیه کوچی در بهسود با شهدای سرجدای زابل چه تفاوت های داشت. چرا در قضیه کوچی محقق اعتصاب غذا کرد و پیشگام تظاهرات گردید اما در حادثه غم بار شهدای زابل و انقلاب تبسم مانع تراشی کرد؟ ایا این نوع حرکت دوگانه نشانه ایجاد اختلاف نیست? آیا محقق و خلیلی فقط رهبر یک سمت و منطقه خاص است? غزنی و جاغوری همیشه در حمایت از رهبران خود پیشگام و حد اقل همگام با دیگران بوده است پس چرا رهبران ما همه اش در خوشی ها و در زمان جمع آراء با ما شریکند و در غمها و مشکلات ما را تنها میگذارند?
۱۲- کاش محقق بر اشتباهاتش اصرار نمی کرد و از مردم عذر خواهی می کرد قطعا مردم میبخشید. اما هیچگاه این اتفاق نیفتاد.
۱۳-سوال: راستی میدانید چرا شهدا زابل در کابل به خاک سپرده نشد و چرا در مرکز غزنی و جاغوری به خاک سپرده نشد تا نماد انقلاب تبسم میبود. شهدا را در دهات دور افتاده پنهان کردند تا از خاطره ها محو شود.
اما بیست عقرب هیچگاه از خاطره ی مردم ما محو شدنی نیست.
۱۴- همانگونه که همه مردم فریاد گلوی بریده شد و بریدن گلوی تبسم نتوانست باعث خفه کردن شعار عدالت خواهی گردد به همین ترتیب پنهان کردن شهدای زابل در یک گوشه با تطمیع از سوی رهبران ما فراموش شدنی نیست.

محمد جواد برهانی